Αναδημοσίευση από το μπλογκ  Μη μαδάς τη μαργαρίτα
και μερικά ακόμη ενδιαφέροντα…
Οι Οικολόγοι Πράσινοι άνοιξαν και πάλι το θέμα της καλλιέργειας κλωστικής κάνναβης στην Ελλάδα με ερώτηση του ευρωβουλευτή Μ. Τρεμόπουλου προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εδώ η απάντηση της Επιτροπής και η επερώτηση του Μ. Τρεμόπουλου). Σκέφτηκα λοιπόν να αναδημοσιεύσω διάφορες πληροφορίες σχετικές με το παρεξηγημένο φυτό με το λάθος όνομα, για να πληροφορηθούμε τις ιδιαίτερα ωφέλιμες ιδιότητές του.

Οι ευφορικές (ναρκωτικές) ιδιότητες της ινδικής κάνναβης οφείλονται στην ουσία τετραϋδροκανναβιόλη (ΤΗC) που είναι ένα από τα 420 διαφορετικά συστατικά που περιέχει το φυτό, αλλά είναι και το κύριο ψυχοδραστικό συστατικό και υπεύθυνη για εκδήλωση ψυχικών μεταβολών. Παράλληλα το φυτό περιέχει και την ουσία κανναβιδιόλη (CBD) μια ουσία που μοιάζει να προστατεύει τον χρήστη από τις αρνητικές επιπτώσεις της ΤΗC στον εγκέφαλο. 

Αντιθέτως η βιομηχανική κάνναβη αποτελείται από ποικιλίες της Cannabis sativa που περιέχουν λιγότερο από 0.3% THC, όπως περιγράφεται παραπάνω. Είναι ένα ετήσιο πλατύφυλλο φυτό και είναι σε θέση να αναπτυχθεί ταχύτητα κάτω από ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας.

Σύμφωνα με τον David West, PhD, “Τα επίπεδα της THC στην βιομηχανική κάνναβη είναι τόσο χαμηλά που κανείς δεν θα μπορούσε να μαστουρώσει, καπνίζοντάς την. Επιπλέον, η κλωστική κάνναβη περιέχει ένα σχετικά υψηλό ποσοστό ενός άλλου κανναβινοειδούς, την CBD, όπου στην πραγματικότητα μπλοκάρει το φτιάξιμο της μαριχουάνας. Η κλωστική κάνναβη, τελικά, όχι μόνο δεν είναι μαριχουάνα, αλλά θα μπορούσε να ονομασθεί και “αντί-μαριχουάνα”. 

Παρόλο που οι εχθροί της κλωστικής κάνναβης ισχυρίζονται ότι τα λιβάδια με αυτήν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να κρύψουν φυτά μαριχουάνας, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί διότι η ανάμειξη (μέσω των σπερμάτων που θα μεταφέρει ο αέρας) μεταξύ κλωστικής και ινδικής κάνναβης θα μείωνε σημαντικά την ισχύ της δεύτερης. Στις 12 Μαρτίου του 1998, ο Καναδάς νομιμοποίησε την βιομηχανική κάνναβη και έθεσε το όριο του 0.3% σε περιεκτικότητα THC για όλα τα φυτά και απαίτησε να ελέγχονται όλοι οι σπόροι επί τούτου.  

Τον Ιούλη του 1998 μια μελέτη που συντάχθηκε από το Κέντρο για Επιχειρηματική και Οικονομική Έρευνα του Πανεπιστημίου του Κεντάκυ, κατέληξε ότι οι αγρότες που θα καλλιεργούσαν κλωστική κάνναβη θα κέρδιζαν $600 ανά στρέμμα. Μονάχα ο καπνός αποδείχτηκε πιο επικερδής.

Είδηση της Ελευθεροτυπίας του 2002!!!

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 10/09/2002


«Η κλωστική κάνναβη και το κλωστικό λίνο είναι δυνατό να αποτελέσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση για αναδιάρθρωση των καλλιεργειών». Αυτό τονίζεται σε μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα μελέτη για την αναδιάρθρωση καλλιεργειών στην Ελλάδα.

Η πρωτοβουλία για τη μελέτη αυτή προήλθε από τη γενική διεύθυνση του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ) και από το Εργαστήριο Γεωργίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Η πρόταση έγινε δεκτή από τον υπουργό Γεωργίας και χρηματοδοτήθηκε με 7.000.000 δραχμές.

Η αποδοχή της μελέτης αυτής και η τυχόν έγκρισή της θα ανοίξει ουσιαστικά το δρόμο για την καλλιέργεια κλωστικής κάνναβης και στην Ελλάδα, που μάλιστα επιδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Υπενθυμίζεται ότι από την κλωστική κάνναβη παράγονται διάφορα προϊόντα, όπως ρούχα και υποδήματα. Ο τίτλος της μελέτης είναι: «Σχέδιο καλλιέργειας κλωστικής κάνναβης και κλωστικού λιναριού στην Ελλάδα».

Ο γενικός διευθυντής του ΕΘΙΑΓΕ Σ. Βυζαντινόπουλος σημειώνει, μάλιστα, στον πρόλογο της εργασίας αυτής, που έγινε το Μάρτιο του 2000:

«…Η μελέτη αυτή έγινε την πλέον επίκαιρη χρονική στιγμή, επειδή έχουν ήδη δρομολογηθεί δραστικές μειώσεις στις εκτάσεις του βάμβακος, χωρίς αύξηση άλλων δυναμικών καλλιεργειών όπως αραβοσίτου, βιομηχανικής τομάτας κ.λπ. Η κλωστική κάνναβη και το κλωστικό λίνο είναι δυνατό να αποτελέσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση για αναδιάρθρωση των καλλιεργειών».

Σε περίληψη της μελέτης που προορίζεται κυρίως για την πολιτική και υπηρεσιακή ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας σημειώνεται:

«Διαπιστώθηκε ότι κατά τη μακρά χρονική περίοδο, όπου η χώρα μας ήταν απούσα από τις διεθνείς εξελίξεις της κάνναβης και του λιναριού, σημειώθηκαν σημαντικότατες πρόοδοι: α) στη δημιουργία σύγχρονων ποικιλιών κάνναβης και λιναριού με υψηλές αποδόσεις, β) σε νέες τεχνολογίες απόληψης ινών κάνναβης και λιναριού οι οποίες μειώνουν κατά πολύ το βιομηχανικό κόστος, γ) στην εμφάνιση νέων προϊόντων από την επεξεργασία των στελεχών κάνναβης».

Επίσης, εξετάστηκε το νομικό πρόβλημα για την κάνναβη και προτείνεται «η νομιμοποίηση της καλλιέργειας των ποικιλιών της Cannabis sativa, οι οποίες θεωρούνται κλωστικές, σύμφωνα με τους σχετικούς κοινοτικούς κανονισμούς, χωρίς ωστόσο να θίγεται το γράμμα και το πνεύμα του νόμου περί ναρκωτικών ουσιών. Ακόμη προτείνεται διάταξη για την απελευθέρωση του εμπορίου των προϊόντων της κλωστικής κάνναβης όπως ρούχων κ.λπ.».

«Η υπεροχή των καλλιεργειών κλωστικού λιναριού και κάνναβης είναι συντριπτική έναντι του αραβοσίτου και σκληρού σίτου. Αυτό οφείλεται εν πολλοίς στην υψηλότερη κοινοτική επιδότηση. Παρατηρούμε, ακόμη, πολύ μεγάλη υπεροχή του κλωστικού λιναριού ως προς την κλωστική κάνναβη. Όμως εδώ πρέπει να σημειωθεί:

* Ο καλλιεργητής κάνναβης, πέραν της αρχικής προσόδου, κατά την παράδοση της παραγωγής στο εργοστάσιο απολαμβάνει συμπληρωματικής ενίσχυσης μετά την εκκαθάριση της διαχειριστικής περιόδου, όπως τουλάχιστον συμβαίνει στο γαλλικό συγκρότημα LCDA.

* Η καλλιέργεια κάνναβης θεωρείται οικολογική (επειδή δεν χρειάζεται ζιζανιοκτόνα και λοιπά φυτοφάρμακα).

* Η βιομηχανία επεξεργασίας κάνναβης είναι και προβλέπεται στο μέλλον να αποκτήσει σημαντική δυναμική, λόγω του ότι τα υφαντά της θεωρούνται υποαλλεργικά και επειδή δημιούργησε νέα προϊόντα (τα οποία στο παρελθόν ήταν υποπροϊόντα) που θεωρούνται επίσης υποαλλεργικά με προοπτική μεγάλης ζήτησης.

Σε άλλο σημείο της μελέτης αναφέρεται ότι κρίνεται απαραίτητος ο ποιοτικός έλεγχος των παραγομένων ινών κάνναβης και λιναριού. Τον έλεγχο αυτό μπορεί να αναλάβει το Εθνικό Ινστιτούτο Βάμβακος του ΕΘΙΑΓΕ.


Το 2005 η Καθημερινή γράφει:

ΚΛΩΣΤΙΚΗ ΚΑΝΝΑΒΗ: Ένα πολύτιμο φυτό με… λάθος όνομα

ΤΗΣ ΛINAΣ ΓIANNAPOY

Από αυτό το φυτό μπορούν να παραχθούν δεκάδες προϊόντα, από υφάσματα και τρόφιμα έως δομικά υλικά και καύσιμα. Αναπτύσσεται ταχύτατα και καθαρίζει το έδαφος από κάθε είδους βλαβερά στοιχεία. H καλλιέργειά του είναι εύκολη, ενώ επιδοτείται και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί λοιπόν δεν καλλιεργείται στη χώρα μας; Απλά, γιατί το όνομά του είναι cannabis sativa.

Βάλτε μέσα τα μαχαίρια σας. Δεν ζητάμε την ελεύθερη καλλιέργεια της κάνναβης, τουλάχιστον όχι για την παραγωγή χασίς. Αναφερόμαστε στην γνωστή και ως ήμερη ή κλωστική κάνναβη, μια ποικιλία της cannabis sativa που περιέχει ελάχιστη έως καθόλου τετραϋδροκανναβινόλη (THC), την ψυχοδραστική ουσία του φυτού. Το είδος αυτό, που είναι ακίνδυνο και βρίσκει πλήθος βιομηχανικών εφαρμογών, καλλιεργείται σήμερα σε όλο τον κόσμο εκτός από τις HΠA και… την Ελλάδα! Μολονότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εδώ και μια δεκαετία επιδοτεί την καλλιέργειά της και παρ’ όλο που οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι θα μπορούσε να αντικαταστήσει θαυμάσια το βαμβάκι, η χώρα μας έχει αφήσει την ευκαιρία να περάσει ανεκμετάλλευτη. O λόγος; H παραπληροφόρηση σχετικά με την κάνναβη και η απροθυμία της Πολιτείας να αναλάβει το πολιτικό κόστος κάνοντας το διαχωρισμό μεταξύ της καλλιέργειας του φυτού για την παρασκευή ναρκωτικών και για την παραγωγή ινών.

Από την εποχή του Ηρόδοτου

Kι όμως, τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Στη χώρα μας, η κάνναβη καλλιεργούνταν για αιώνες για την παραγωγή σκοινιών και υφασμάτων – την πρώτη αναφορά μάλιστα σε αυτήν συναντάμε το 450 π.X. στον Ηρόδοτο. Αλλά και στα μέσα του 20ού αιώνα, η κάνναβη αποτελούσε βασική γεωργική καλλιέργεια και εξαγώγιμο προϊόν. Είναι χαρακτηριστικό ότι, μέχρι το 1957, οπότε με νόμο απαγορεύθηκε η καλλιέργεια του φυτού, λειτουργούσαν στην Ελλάδα επτά κανναβουργεία που επεξεργάζονταν την ίνα για τη δημιουργία σκοινιών. Έως τότε, πολύ διαδεδομένη επίσης ήταν και η επεξεργασία της κάνναβης ιδιωτικά, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες του νοικοκυριού για τσουβάλια, σχοινιά, ρούχα, δίχτυα κ.ά.

Πώς χάσαμε λοιπόν το… νήμα;

Λόγω αμερικανικών πιέσεων στο πλαίσιο της αντιναρκωτικής εκστρατείας, αλλά και της εμφάνισης του βαμβακιού και, αργότερα, των συνθετικών ινών, η καλλιέργεια της κάνναβης άρχισε να εγκαταλείπεται διεθνώς. Από 10,9 εκατ. στρέμματα, μέση ετήσια έκταση παγκοσμίως, την πενταετία 1948 – 1952, υποχώρησε στα 1,5 εκατ. στρέμματα την πενταετία 1987 – 1991, με κυριότερες χώρες καλλιέργειας την Kίνα, τον Kαναδά, τις Ινδίες, την Αυστραλία, τη Ρωσία και την Ουγγαρία.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όμως, άρχισε η περίοδος αναβίωσης της κλωστικής κάνναβης. O βασικός λόγος ήταν ότι δημιουργήθηκαν νέες πολύ παραγωγικές ποικιλίες με πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε ρητίνες THC, ενώ αναπτύχθηκε και νέα τεχνολογία για την επεξεργασία της ίνας με χαμηλότερο κόστος. Έτσι η Λ. άρχισε να επιδοτεί την καλλιέργειά της. Όπως λέει στο OIKO ο λέκτορας Bιολογικής Γεωργίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Δημήτρης Mπιλάλης, έγινε αντιληπτό ότι η κάνναβη είναι πολύτιμη. «Φθάνει έως και τα έξι μέτρα ύψος και η ίνα του είναι ιδιαίτερα ανθεκτική, ενώ δεν σαπίζει όταν έρχεται σε επαφή με το νερό. Ενώ ένα νωπό βαμβακερό ύφασμα κάποια στιγμή θα μουχλιάσει, ένα νωπό κανναβικό ύφασμα δεν θα μουχλιάσει ποτέ». Είναι ενδεικτικό ότι από κάνναβη παράγεται και ο καμβάς, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για δεκαετίες στα πανιά των πλοίων. Παράλληλα, η κανναβική ίνα αντιστέκεται και στην προσβολή από μικροοργανισμούς.

Εκτός από ίνες για υφαντά, σχοινιά, σπάγκους και υλικά μονώσεων από το υπέργειο μέρος της φυτείας, η κάνναβη παράγει και πλήθος άλλων προϊόντων. Από την ξυλώδη μάζα, μπορεί να παραχθεί χαρτί υψηλής ποιότητας (η κάνναβη παράγει τέσσερις φορές περισσότερες ίνες ανά στρέμμα από τα δέντρα, ενώ ο πολτός της δεν περιέχει τα τοξικά υποπροϊόντα του κομμένου ξύλου), μοριοσανίδες, υλικά μονώσεων (οι ίνες κάνναβης έχουν άριστες ηχομονωτικές και θερμομονωτικές ιδιότητες) και οικοδομής. Από την εντεριώνη των στελεχών, υλικά για στρώμνη αλόγων ιππασίας και μικρών οικιακών ζώων. Από τους σπόρους, τροφή ωδικών πτηνών (κανναβούρι), έλαιο για καλλυντικά, σαπούνια, κτηνοτροφές, βερνίκια κ.ά. Mε ό,τι μένει μετά την επεξεργασία, μπορούν να παρασκευαστούν βελτιωτικά εδάφους καλλωπιστικών και κηπευτικών φυτών. O πολτός της, τέλος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως καύσιμη ύλη.

Iσως το σημαντικότερο όμως είναι ότι, σε μια εποχή που οι καταναλωτές απαιτούν όσο το δυνατόν λιγότερη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων στις καλλιέργειες, η κάνναβη όχι μόνο δεν τα απαιτεί, αλλά τα προϊόντα της είναι και υποαλλεργικά.

Το ίδιο το φυτό είναι… εκ φύσεως βιολογικό. Δεν επιτρέπει τη δράση ζιζανίων. Αναπτύσσεται γρήγορα (φθάνει τα τρία μέτρα σε 5 μήνες), καθαρίζει το έδαφος από τα βλαβερά στοιχεία και το εμπλουτίζει με πολύτιμα συστατικά, προστατεύοντάς το από τη διάβρωση. Είναι δηλαδή ιδανική για συστήματα αμειψισποράς. Eτσι, πολλές χώρες της Ευρώπης άρχισαν να επενδύουν και πάλι στην κάνναβη, ξεκινώντας απευθείας τη βιολογική καλλιέργειά της. Το 2004, καλλιεργούνταν στην Ευρωπαϊκή Eνωση 118.260 στρέμματα κλωστικής κάνναβης, ενώ η παραγωγή ίνας έφθασε τους 17.151 μετρικούς τόνους.

Ο ελληνικός «παραλογισμός»

Στην Ελλάδα, όμως, η καλλιέργεια της κλωστικής κάνναβης δεν αναβίωσε ποτέ. O κύριος λόγος είναι η «δαιμονοποίηση» του φυτού και η απηρχαιωμένη νομοθεσία που απαγορεύει την καλλιέργεια κάνναβης για οποιονδήποτε λόγο. Θεωρητικά, βέβαια, κάποιος θα μπορούσε να καλλιεργήσει το φυτό, δεδομένου ότι η κοινοτική νομοθεσία υπερισχύει της εθνικής. Όταν, όμως, κατά καιρούς, κατατέθηκαν από αγρότες σχετικές αιτήσεις, αυτές παρέμειναν στα συρτάρια των νομαρχιών. Νωπές άλλωστε είναι ακόμα οι μνήμες από την άνευ προηγουμένου περιπέτεια στην οποία περιπλέχθηκαν, το 1997, οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων Kannabishop, οι οποίοι εκδιώχθηκαν για αδικήματα που σχετίζονταν με τη διακίνηση ναρκωτικών (έχουν αθωωθεί πανηγυρικά) επειδή απλώς εισήγαγαν προϊόντα από το φυτό, ενώ μόλις πρόσφατα, εισαγωγέας αναψυκτικών συνελήφθη, επειδή στη συσκευασία των προϊόντων του απεικονιζόταν το φυτό της κάνναβης! Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν άνθρωποι που γνωρίζουν τον αγροτικό χώρο: «Ποιος να τολμήσει να καλλιεργήσει κάνναβη; Mέχρι να αθωωθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, θα έχει καταστραφεί η φυτεία του, θα έχει χάσει του κόσμου τα λεφτά και θα μπει και στη φυλακή…»

Kι όμως, σύμφωνα με σχετική μελέτη του EΘIAΓE, η κλωστική κάνναβη μπορεί να ευδοκιμήσει άριστα στη χώρα μας. Όπως λέει ο κ. Mπιλάλης, μάλιστα, «θα μπορούσε να αντικαταστήσει μεγάλο μέρος των εκτάσεων βαμβακιού, λύνοντας το πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική γεωργία. Oι αποδόσεις της, άλλωστε, είναι μεγαλύτερες ανά στρέμμα από το βαμβάκι (170 κιλά). Yποτίθεται ότι προσπαθούμε να βρούμε λύσεις, αλλά δεν προλαβαίνουμε καταστάσεις».Σημειώνεται, πάντως, ότι από το 2000, το EΘIAΓE έχει αναπτύξει σχέδιο καλλιέργειας κλωστικής κάνναβης προτείνοντας τη νομιμοποίησή της.

Δεν πρόκειται για κάποια ιδιαίτερα… τολμηρή πρόταση.

Ξέρατε ότι…

• H κάνναβη καλλιεργείται από το τέλος της νεολιθικής εποχής στην Kίνα, στη Μεσοποταμία, στην Αίγυπτο και στην Αρχαία Ελλάδα.

Ως τα τέλη του 19ου αιώνα, το 70% του χαρτιού που παραγόταν παγκοσμίως προερχόταν από ίνες κάνναβης.

• Σε τέτοιο χαρτί μάλιστα τυπώθηκε και η πρώτη Βίβλος.

• Σε χαρτί από κάνναβη γράφτηκε επίσης και η Διακήρυξη Ανεξαρτησίας των HΠA.

• Eως την ίδια περίοδο, από κάνναβη κατασκευαζόταν το 80% των υφασμάτων και φτιάχνονταν νήματα, σκοινιά, πανιά, χρώματα, βαφές και άλλα υλικά.

• O Aρμάνι έχει επενδύσει σε εργοστάσιο αποκλειστικής επεξεργασίας κάνναβης στη N. Ιταλία.

• Όλα τα πάνινα παπούτσια Adidas είναι από κάνναβη επειδή είναι υποαλλεργική.

• Oι Ρωμαίοι έφθασαν στη Μεσοποταμία μόνο για να ελέγχουν το εμπόριο κάνναβης.

• Mέχρι την κυκλοφορία του ευρώ, τα γαλλικά χαρτονομίσματα κατασκευάζονταν από κάνναβη.

• Στη Γερμανία, η καλλιέργεια βιολογικής κάνναβης χρησιμοποιήθηκε για την αντιμετώπιση της ανεργίας εγκαθιστώντας το εργοστάσιο επεξεργασίας στην πρώην Ανατολική Γερμανία.

• Μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες όπως η BMW και η Μερσεντές έχουν αντικαταστήσει τις ίνες φάιμπεργκλας με αυτές από κάνναβη.

• Τα πρώτα τζινς Levi’s ήταν από κάνναβη.

• Ένα από τα αρχαιότερα ευρήματα, που βρέθηκε στο Kατάλ Xουγιούκ (Μεσοποταμία) και τοποθετείται χρονικά περίπου στο 8000 π.X., είναι ένα κομμάτι υφάσματος από κάνναβη.

• Κατά τη διάρκεια του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο στρατιωτικός εξοπλισμός (αλεξίπτωτα, αντίσκηνα, σάκοι, σημαίες, στολές) κατασκευάζονταν από κάνναβη.

• Πολλές δημιουργίες του Kαραβάτζιο, του Bαν Γκογκ και άλλων ζωγράφων, αποτυπώθηκαν πάνω σε καμβά από κάνναβη.

• O Ναπολέων εισέβαλε στη Ρωσία το 1812 για να σταματήσει τους Ρώσους να πωλούν κάνναβη στο βρετανικό Ναυτικό.

• Mέχρι το 1800, το σπορέλαιο από κάνναβη κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας κατανάλωσης φωτιστικού λαδιού. Μετά το 1870, αντικαταστάθηκε από προϊόντα πετρελαίου.

• Αντίστοιχα, για χιλιάδες χρόνια, τα χρώματα και τα βερνίκια περιείχαν σπορέλαιο κάνναβης. Από το 1937, όλες οι βαφές φυσικής προέλευσης αντικαταστάθηκαν από πετροχημικά προϊόντα.

Γιατί και πώς έγινε η δαιμονοποίηση

H απαγόρευση της κάνναβης άρχισε το 1937 στις HΠA και εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Πίσω από αυτή, βέβαια, κρύβονταν συγκεκριμένα συμφέροντα. Όταν στη δεκαετία του ’30, οι νέες τεχνικές θερισμού και επεξεργασίας της κάνναβης έγιναν διαθέσιμες και οικονομικά ανεκτές, ο δρόμος για τη μαζική παραγωγή κάνναβης άρχισε να ανοίγει. Εκτός από την κατασκευή χαρτιού, οι δυνατές φυσικές ίνες του φυτού ήταν εξίσου ιδανικές για την παραγωγή υφασμάτων, πλαστικών ακόμα και εκρηκτικών. Ήδη η εταιρεία Ford είχε κατασκευάσει το πρώτο «οργανικό» αυτοκίνητο από ένα συνδυασμό κάνναβης και άλλων φυτών. H κάνναβη αποτελούσε πλέον μια μεγάλη απειλή για τις βιομηχανίες χάρτου και πετροχημικών. Καταλυτικό ρόλο στη δαιμονοποίηση του φυτού έπαιξε ο μεγιστάνας των media, χαρτοβιομήχανος Pάντολφ Xιρστ (σ.σ. Πολίτης Kέιν) και ο μεγαλοβιομήχανος πετροχημικών Nτουπόντ, ο οποίος είχε μόλις πατεντάρει το νάιλον, μεθόδους για να παρασκευάζει πλαστικά από πετρέλαιο και κάρβουνο και μια υψηλά μολυσματική τεχνική για να παράγει χαρτί από ξυλοπολτό. Oι εφημερίδες του Xιρστ κατάφεραν να κατασκευάσουν μια νέα απειλή για τις HΠA, οργανώνοντας μια μεγάλη καμπάνια κατά της κάνναβης, με πρόσχημα τα ναρκωτικά.

Στην Ελλάδα εκκρεμεί ακόμα ο νόμος

Ήδη από το 1990, η Ευρωπαϊκή Ένωση (οδηγία 1308/1990) έχει αναγάγει την κάνναβη σε μία από τις πλέον προνομιούχες καλλιέργειες. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, η εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας ακόμα εκκρεμεί. Και μάλλον το τρένο έφυγε. Συγκεκριμένα, η E.E. ενισχύει τους παραγωγούς για την καλλιέργεια ορισμένων ποικιλιών κάνναβης που προορίζεται για την παραγωγή ινών. Βασική προϋπόθεση είναι η περιεκτικότητα των φυτών σε τετραϋδροκανναβινόλη να μην υπερβαίνει το 0,2%. Για τη χορήγηση της ενίσχυσης αυτής απαιτείται επίσης η σύναψη σύμβασης για τη μεταποίηση του προϊόντος. Παράλληλα, προβλέπεται και ενίσχυση για τους μεταποιητές.

Το 2006, όμως, πρόκειται να εφαρμοστεί η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική. Eτσι, εάν επιλεγεί από τη χώρα μας η συνολική αποσύνδεση των ενισχύσεων για τον τομέα των αροτραίων καλλιεργειών, καταργείται και η ενίσχυση που συνδέεται με την καλλιέργεια. Τυχόν καλλιέργεια κάνναβης στο μέλλον στη χώρα μας δηλαδή δεν θα απολαμβάνει οποιασδήποτε ενίσχυσης.

«Μπορούμε και στην Ελλάδα να καλλιεργήσουμε κάνναβη», λέει στο OIKO ο καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου και νυν γενικός γραμματέας Αγροτικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Xρήστος Aυγουλάς. «Δεν έχουμε παρά να ξεκινήσουμε τη διαδικασία εναρμόνισης της εθνικής με την κοινοτική νομοθεσία. Είναι χρήσιμο φυτό. Από αυτό παράγεται σωρεία προϊόντων, ενώ δεν αφήνει τα ζιζάνια να αναπτύσσονται. Αξίζει δηλαδή τον κόπο. Μπορεί να συμμετέχει και σε ένα πρόγραμμα αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών, αντικαθιστώντας το βαμβάκι». Πώς όμως μπορεί να ελεγχθεί ότι δεν θα καλλιεργείται για «ύποπτους» σκοπούς; «Στο εξωτερικό υπάρχουν αρμόδιες υπηρεσίες που σε τακτά χρονικά διαστήματα λαμβάνουν δείγματα και τα αναλύουν προκειμένου να διαπιστωθεί εάν όντως η καλλιέργεια είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε τετραϋδροκανναβινόλη. Χρειάζεται, πάντως, ενημέρωση, ενώ είναι αναγκαίο να προηγηθεί της καλλιέργειας της κάνναβης η δημιουργία μεταποιητικών βιομηχανιών.»

Ημερομηνία:  09-07-05 Copyright:  http://www.kathimerini.gr

Από κανονισμό της ΕΕ (http://www.minagric.gr/Greek/agro_pol/COUNCIL/90317.pdf )


ΑΝΑΚΟΙΝΟΘΕΝ ΤΥΠΟΥ 2739η σύνοδος του Συμβουλίου

Γεωργία και Αλιεία

Πρόεδρος κ. Josef PRÖLL, Ομοσπονδιακός Υπουργός Γεωργίας, Δασοκομίας, Περιβάλλοντος και Υδάτινων Πόρων της Αυστρίας

Λουξεμβούργο, 19 Ιουνίου 2006

Λίνος και κάνναβη

Το Συμβούλιο εξέδωσε με ειδική πλειοψηφία κανονισμό περί τροποποίησης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1673/2000, όσον αφορά την ενίσχυση για τη μεταποίηση του λίνου και της κάνναβης που προορίζονται για την παραγωγή ινών, και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, όσον αφορά την κάνναβη που είναι επιλέξιμη για το καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης (9870/06). Η τσεχική αντιπροσωπεία απείχε.

Σκοπός του κανονισμού είναι η παράταση των μεταποιητικών ενισχύσεων για τις βραχείες ίνες λίνου και τις ίνες κάνναβης μέχρι το τέλος της περιόδου εμπορίας 2007/2008 (90 ευρώ/τόνο), για δε τις μακρές ίνες λίνου (160 ευρώ ανά τόνο για το 2006/2007 και 2007/2008 και 200 ευρώ ανά τόνο από το 2008/2009 και πέρα).

Ο κανονισμός προβλέπει επίσης την παράταση της πρόσθετης μεταβατικής βοήθειας (από 50 ευρώ/εκτάριο έως 120 ευρώ/εκτάριο, αναλόγως περιοχής) σε ορισμένες περιοχές των Κάτω Χωρών, του Βελγίου και της Γαλλίας μέχρι το έτος εμπορίας 2007/2008, ούτως ώστε οι γεωργικές εκμεταλλεύσεις να μπορέσουν να συνεχίσουν να προσαρμόζονται σταδιακά στις νέες συνθήκες της αγοράς.

Ο κανονισμός ορίζει επίσης ότι η καλλιέργεια κάνναβης για άλλες βιομηχανικές χρήσεις καθίσταται επιλέξιμη για το καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης, όπως και η κάνναβη που καλλιεργείται για ίνες.

Ο κανονισμός θα εφαρμοστεί από την ημερομηνία ενάρξεως της ισχύος του (1 Ιουλίου 2006), εξαιρουμένου του άρθρου 2 (παραγωγή κάνναβης) που θα εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου του 2007.

Αναδημοσίευση από το μπλογκ Μη μαδάς τη μαργαρίτα

από την ιστοσελίδα του Kannabishop

Η ιστορία της κάνναβης στην Ελλάδα
Οι αρχαίοι Έλληνες πιστεύεται ότι διδάχτηκαν την καλλιέργεια της κάνναβης και την τεχνική επεξεργασίας των ινών της από τους γείτονές τους εξ’ Ανατολής.
Αναφορές στην κάνναβη βρίσκουμε για πρώτη φορά τον 5ο αιώνα π.Χ. σε συγγραφικό έργο του «πατέρα της ιστορίας» Ηρόδοτου.
Από τον 5ο αιώνα π.Χ. και μετά οι σχετικές αναφορές σε συγγράμματα αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων πληθαίνουν. Μέσα από αυτές φαίνεται πλέον καθαρά ότι οι αρχαίοι Έλληνες καλλιεργούσαν την κάνναβη και την χρησιμοποιούσαν ως πρώτη ύλη για την κατασκευή καραβόπανων, σχοινιών και υφασμάτων κάθε λογής, ως θεραπευτικό αλλά και ως ευφορικό μέσο.
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα και της Τουρκοκρατίας η καλλιέργεια της κάνναβης στην Ελλάδα συνεχίζεται, λόγω όμως των αλλεπάλληλων πολέμων και την μακροχρόνια υποδούλωσή της από Φράγκους, Ενετούς και Τούρκους η καλλιέργειά της ήταν περιορισμένη. Σποραδική παρέμεινε η καλλιέργειά της ακόμα και κατά τα πρώτα χρόνια από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους, το οποίο κάλυπτε τις ανάγκες του σε κάνναβη κυρίως με εισαγωγές.
Το 1875 περίπου, εκδηλώθηκε ουσιαστικά η πρώτη σοβαρή προσπάθεια οργανωμένης καλλιέργειας κλωστικής κάνναβης, η οποία και διαδόθηκε σημαντικά στα χρόνια που ακολούθησαν.

 

για να μαλακώσει η κάνναβη ώστε να αφαιρεθούν πιο εύκολα οι ίνες, τις βυθίζαν στις κοίτες των ποταμών
σταθεροποιώντας τα φυτά με πασσάλους για να μην παρασυρθούν από το ρεύμα

Όμως, από το 1915 έως το 1919, ο πόλεμος, ο ναυτικός αποκλεισμός και η ραγδαία αύξηση της τιμής των δημητριακών, είχαν ως αποτέλεσμα να σταματήσει η οργανωμένη καλλιέργειά της.
Με τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η κλωστική κάνναβη αποτέλεσε βασική γεωργική καλλιέργεια και εξαγώγιμο προϊόν έως το 1932. Το 1928 για παράδειγμα, υπήρχαν στην Ελλάδα δέκα εργοστάσια, τα «κανναβουργεία», τα οποία επεξεργάζονταν την ίνα κυρίως για τη δημιουργία σκοινιών.
Από το 1936, χρονιά απαγόρευσης της κάνναβης στην Ελλάδα μετά αμερικανικών πιέσεων, τα ελληνικά κανναβουργεία σταδιακά οδηγήθηκαν στην πτώχευση με το τελευταίο κανναβουργείο να κλείνει στην Κέρκυρα αρχές του ’80.
Πολλή διαδεδομένη όμως ήταν η επεξεργασία της κάνναβης και τοπικά, με την μορφή της οικοτεχνίας, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες σε είδη καθημερινής χρήσεως, όπως τσουβάλια, σχοινιά, ρούχα. Η δραστηριότητα αυτή ασκήθηκε περίπου μέχρι τα μέσα του ’60 και εν συνεχεία πέρασε γρήγορα στη λήθη.
Μέσα σε λιγότερο από 40 χρόνια οι αξίες της κάνναβης και η ιστορία της ξεχάστηκαν. Μόνον στην Έδεσσα σώζεται το μοναδικό πια κανναβουργείο, με τα παλιά -άριστα διατηρημένα- μηχανήματά του, για να θυμίζει, σε όποιον διαβαίνει τις πύλες του, το άγνωστο αυτό παρελθόν της Ελλάδας.
 

         

το Κανναβουργείο της Έδεσσας

Kannabishop: Οι διώξεις και η δικαίωση
Οι σημερινοί Έλληνες, θύματα της άγνοιας και της παραπληροφόρησης, γνωρίζουν πια ελάχιστα πράγματα για την κάνναβη.
Στην Ελλάδα, μαζί με την ινδική κάνναβη (Cannabis indica), που καλλιεργείται παράνομα σε ορισμένα μέρη της, έχει δαιμονοποιηθεί και η κλωστική (Cannabis sativa), η καλλιέργεια της οποίας επίσης απαγορεύεται ενώ επιδοτείται σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.         
Αν και κράτος – μέλος της Ε. Ε. η Ελλάδα ‘’αγνοεί’’ την υφιστάμενη εδώ και 20 χρόνια Ευρωπαϊκή νομοθεσία για την κλωστική κάνναβη και τα σχετικά πλεονεκτήματα για την καλλιέργεια και την εκμετάλλευσή της.
Ακόμα και η εισαγωγή προϊόντων προερχόμενων από κλωστική – βιομηχανική κάνναβη (όπως ενδύματα, χαρτικά, καλλυντικά και τρόφιμα) από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η προώθησή τους στην Ελλάδα κυνηγήθηκε αδικαιολόγητα.
Ο έλληνας επιχειρηματίας, που ξεκίνησε το 1997 αυτήν την πολλά υποσχόμενη δραστηριότητα με την επωνυμία ‘’KANNABISHOP’’, βρέθηκε αντιμέτωπος με τα Ελληνικά Δικαστήρια μετά από έναν μόλις χρόνο λειτουργίας. Βασική κατηγορία η διαφήμιση, η εισαγωγή και η πώληση ναρκωτικών (!!!).
Η αλυσίδα, αποτελούμενη τότε από 18 καταστήματα, έκλεισε. Εμπορεύματα κατασχέθηκαν. Συνεργάτες και ιδιοκτήτες καταστημάτων συνελήφθησαν. Η απρόβλεπτη αυτή ανοδική πορεία της αλυσίδας ουσιαστικά πάγωσε για 5 χρόνια.
Κατά το διάστημα αυτό εκδικάστηκαν περισσότερες από 200 αγορανομικές παραβάσεις, 50 πλημμελήματα και 28 κακουργήματα… Και οι αποφάσεις; Όλες αθωωτικές…
Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση απείλησε τις Ελληνικές Αρχές για παραπομπή τους στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή, με τις ενέργειές τους αυτές, παραβίαζαν την ελεύθερη διακίνηση αγαθών εντός της ΕΕ.

Ήμερη Κάνναβη: Ιστορική αναδρομή & Χρησιμότητα

Λίγα λόγια για το φυτό…
Το γένος της κάνναβης ανοίκει στην οικογένεια των καναβοειδών (Canabaceae) και περιλαμβάνει τρία είδη:
1) την ημέρη κάνναβη (Cannabis sativa)
2) την ινδική κάνναβη (Cannabis indica)
3) και το είδος Cannabis ruderalis
Η κάνναβη είναι φυτό αυτοφυές και καλλιεργούμενο, ποώδες, ετήσιο, δίοικο (αρσενικό και θηλυκό), κλωστικό και ελαιοφόρο. Αναπτύσσεται σε υγρό έδαφος σε όλες σχεδόν τις κλιματολογικές συνθήκες και φθάνει σε ύψος τα 1,5 – 7 μέτρα, ανάλογα το είδος, την ποικιλία και τις κλιματολογικές συνθήκες.
Έχει ελάχιστους ‘’φυσικούς εχθρούς’’ και δεν απαιτεί την χρήση ζιζανιοκτόνων και χημικών λιπασμάτων για να αναπτυχθεί. Εμπλουτίζει με θρεπτικά συστατικά το έδαφος βελτιώνοντας την γονιμότητά του ενώ το πλούσιο ριζικό σύστημα του φυτού προστατεύει το έδαφος από τη διάβρωση.
Η καλλιέργεια της κάνναβης είναι μία ‘’εκ’ φύσεως’’ βιολογική καλλιέργεια.

Τα είδη της κάνναβης, αν και μοιάζουν μορφολογικά μεταξύ τους, παρουσιάζουν και σημαντικές διαφορές με κυριότερη την διαφορετική περιεκτικότητα του κάθε είδους σε ορισμένες δραστικές ουσίες, όπως είναι τετραϋδροκανναβινόλη (ΤHC) – η ψυχοδραστική ουσία της κάνναβης.
Η ινδική κάνναβη (Cannabis indica) περιέχει λίγη έως πολύ τετραϋδροκανναβινόλη, ανάλογα την ποικιλία, και χρησιμοποιείται κυρίως ως θεραπευτικό και ευφορικό μέσο. Από την ινδική κάνναβη παρασκευάζεται και το γνωστό χασίς καθώς και φάρμακα για ορισμένες ασθένειες, όπως γλαύκωμα, σκλήρυνση κατά πλάκας, νευρική ανορεξία, κάποιες μορφές καρκίνου, AIDS, κ.λπ. Η καλλιέργεια της ινδικής κάνναβης απαγορεύεται στις περισσότερες χώρες.  

οικιακή επεξεργασία της κάνναβης σε πίνακα του Pierre Duval Lekamus

To θαυμαστό φυτό με τις περίπου … 25.000 χρήσεις

Η κάνναβη ήταν ένα από τα πιο σημαντικά φυτά για τον άνθρωπο από το 8000 π.Χ. μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα.
Πατρίδα της κάνναβης θεωρείται η κεντρική Ασία απ’ όπου και εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο.  
Χρησιμοποιήθηκε χιλιάδες χρόνια για διατροφή και ένδυση, ως πηγή ενέργειας αλλά και ως θεραπευτικό και ευφορικό μέσο.
Υφάσματα & υφαντά – καμβάδες – σχοινιά, νήματα & κορδόνια
Ένα από τα αρχαιότερα ευρήματα, που βρέθηκε στο Κατάλ Χουγιούκ (Μεσοποταμία) και τοποθετείται χρονικά περίπου στο 8000 π.Χ., είναι ένα κομμάτι υφάσματος από κάνναβη. 
Τα περισσότερα υφάσματα και υφαντά που χρησιμοποιήθηκαν από τον άνθρωπο για ρούχα, λινά, πετσέτες, σεντόνια, κουβέρτες, χαλιά, τέντες, πάνες μωρών και πολλά άλλα, προέρχονταν – μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα – από κάνναβη.
Τα υψηλής ποιότητας ιρλανδικά υφάσματα και ιταλικά λινά ήταν από κάνναβη, όπως επίσης και το πρώτο Levi’s παντελόνι και τα υφάσματα τζιν. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ο στρατιωτικός εξοπλισμός, όπως  αλεξίπτωτα, αντίσκηνα, σάκοι, σημαίες, ρούχα, κ.ά. κατασκευαζόταν από κάνναβη.
Μέχρι το 1937 το 70-90% της παγκόσμιας παραγωγής σχοινιών, νημάτων και κορδονιών προέρχονταν από την κάνναβη. Μετά την απαγόρευσή της όλα αυτά αντικαταστάθηκαν από μη ανακυκλώσιμα πετροχημικά προϊόντα.
Όμως η κάνναβη συντέλεσε και στη διατήρηση μέρους της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Πολλές μεγάλες δημιουργίες ζωγράφων, όπως του Caravagio, του Van Gogh και άλλων, αποτυπώθηκαν πάνω σε καμβάδες φτιαγμένους από κάνναβη, οι οποίοι έχουν την ιδιότητα να παραμένουν αναλλοίωτοι και σε άριστη κατάσταση για αιώνες.

Χαρτί
Η κάνναβη έχει πολλές ενδιαφέρουσες υποσημειώσεις στην ανθρώπινη ιστορία.
Μέχρι το 1883 το 75-90% του χαρτιού που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι προερχόταν από κάνναβη.
Η μέθοδος κατασκευής χαρτιού, και μάλιστα από κάνναβη, ήταν γνωστή στους Κινέζους τουλάχιστον από τον 1ο αιώνα π.Χ. Ο ισλαμικός πολιτισμός ανακάλυψε το χαρτί περίπου 800 χρόνια αργότερα ενώ ο δυτικής πολιτισμός το υιοθέτησε μετά από 1200 χρόνια.
Πολλά σημαντικά κείμενα που ‘’σφράγισαν’’ το νεότερο δυτικό πολιτισμό έχουν τυπωθεί σε χαρτί από κάνναβη, όπως η «Βίβλος» του Gutenberg, «Η Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων» του Lewis Carroll, η «Μεγάλη Χάρτα» και η «Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας» της Αμερικής.
Η κάνναβη δεν αποτελεί βέβαια την μοναδική εναλλακτική πηγή κατασκευής χαρτιού, προσφέρει όμως το καλύτερης ποιότητας και με την μεγαλύτερη διάρκεια ζωής χαρτί που κατασκευάστηκε ποτέ. Η κατάκτηση των θαλασσών
Η κάνναβη βοήθησε και συντέλεσε – κατά μία έννοια – στην κατάκτηση των θαλασσών και στην ‘’ανακάλυψη’’ του κόσμου. Από τον 5ο αιώνα π.Χ. μέχρι το 19ο αιώνα, το 90% περίπου του εξοπλισμού των πλοίων (όπως πανιά, ξάρτια, σχοινιά, σπάγγοι, δίχτυα, ημερολόγια, χάρτες, βιβλία, σημαίες κ.ά.) κατασκευαζόταν από κάνναβη.
Μάλιστα, η σπουδαιότητα του φυτού ήταν τόσο μεγάλη ώστε ο Ναπολέων εισέβαλε στη Ρωσία το 1812 με πρωταρχικό σκοπό να σταματήσει τους Ρώσους να πωλούν κάνναβη στο Βρετανικό ναυτικό.

Φώς … από κάνναβη
Μέχρι το 1800 το σπορέλαιο από κάνναβη κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας κατανάλωσης φωτιστικού λαδιού. Με τη διάδοση του λαδιού φάλαινας η χρήση του σπορέλαιου κάνναβης για φωτισμό περιορίστηκε. Μετά το 1870 περίπου και τα δύο φωτιστικά λάδια αντικαταστάθηκαν σταδιακά από προϊόντα πετρελαίου. 
 
Χρώματα & βαφές
Γιά χιλιάδες χρόνια, όλα σχεδόν τα χρώματα και τα βερνίκια περιείχαν σπορέλαιο κάνναβης. Από το 1937 και μετά όλες σχεδόν οι βαφές φυσικής προέλευσης αντικαταστάθηκαν από πετροχημικά προϊόντα.

Τέλος, έχει πολλές εφαρμογές ως κατασκευαστικό υλικό αλλά και ‘’ενεργειακές’’ δυνατότητες. 

Kannabishop
 
και ένα πρόσφατο άρθρο από την Ε

ΡΟΥΧΑ ΑΠΟ ΚΑΝΝΑΒΗ: ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΠΙΔΟΤΟΥΝΤΑΙ, ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΜΩΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟΝ

 

Η κλωστική πληρώνει τα «σπασμένα» της ινδικής

Δικαστική δικαίωση για το «Kannabishop» των Χανίων, έντεκα χρόνια μετά το κλείσιμό του από την αστυνομία

 

του ΓΙΑΝΝΗ ΛΙΒΥΑΚΗ, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Σε άλλες χώρες της Ευρώπης επιδοτείται, στην Ελλάδα όμως έχει «δαιμονοποιηθεί». Ο λόγος για την κλωστική κάνναβη που χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη για παραγωγή ενδυμάτων και χαρτιού.

 

Η καλλιέργεια της κλωστικής κάνναβης επιδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ συνεισφέρει στην ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών. Εδώ, αντίθετα, είναι στο… στόχαστρο. Ακόμα και καταστήματα τα οποία πωλούσαν προϊόντα από κλωστική κάνναβη, έχουν κλείσει από τις διωκτικές αρχές.

Είναι χαρακτηριστική η υπόθεση του «Kannabishop» των Χανίων, το οποίο είχε κλείσει η αστυνομία το 1998 και είχε κατασχέσει όλα τα προϊόντα του. Δηλαδή, ρούχα αλλά και χαρτικά και άλλα προϊόντα από κλωστική κάνναβη.

Επειτα από δικαστικούς αγώνες, που κράτησαν έντεκα χρόνια, το Τριμελές Διοικητικό Εφετείο Χανίων το 2009 δικαίωσε το «Kannabishop» των Χανίων και υποχρέωσε το Ελληνικό Δημόσιο να καταβάλει αποζημίωση ύψους 70.000 ευρώ στον ιδιοκτήτη του καταστήματος Σεραφείμ Κανδύλα για την ταλαιπωρία που έχει υποστεί όλα αυτά τα χρόνια. Ωστόσο, το Ελληνικό Δημόσιο προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας το οποίο, έπειτα από αναβολές, αναμένεται να εκδικάσει την υπόθεση αυτή τον ερχόμενο Μάιο.

Το Τριμελές Διοικητικό Εφετείο Χανίων στο σκεπτικό της υπόθεσής του με την οποία δικαίωσε το κατάστημα των Χανίων, αναφέρει ότι ο κοινοτικός νομοθέτης, έχοντας λάβει υπόψη του την ανάγκη καταπολέμησης των ναρκωτικών και την προάσπιση της υγείας των ευρωπαίων πολιτών, προέβη στην κοινή οργάνωση αγοράς για το λινάρι και την κάνναβη και στη θέσπιση επιχορήγησης για την καλλιέργεια ποικιλιών κάνναβης με μικρό ποσοστό περιεκτικότητας στη μεθυστική ουσία τετραϋδροκανναβιόλη.

Επιπλέον, όπως είναι ήδη γνωστό, ήδη από το 2000 έχει εκπονηθεί μια ενδιαφέρουσα μελέτη για την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών στην Ελλάδα με κλωστική κάνναβη.

Η μελέτη, που ήταν πρωτοποριακή για την εποχή της, είχε γίνει με πρωτοβουλία της γενικής διεύθυνσης του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Ερευνας (ΕΘΙΑΓΕ) και του Εργαστηρίου Γεωργίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Σήμερα προφανώς παραμένει σε κάποιο συρτάρι του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Ή έχει παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες.

Η πρόταση για την εκπόνηση της μελέτης είχε γίνει δεκτή το 2000 από το υπουργείο Γεωργίας και είχε χρηματοδοτηθεί με 7.000.000 δραχμές.

Ο τότε γενικός διευθυντής του ΕΘΙΑΓΕ Σ. Βυζαντινόπουλος σημειώνει, μάλιστα, στον πρόλογο της εργασίας, που έγινε συγκεκριμένα τον Μάρτιο του 2000:

«…Η μελέτη αυτή έγινε την πλέον επίκαιρη χρονική στιγμή, επειδή έχουν ήδη δρομολογηθεί δραστικές μειώσεις στις εκτάσεις του βάμβακος, χωρίς αύξηση άλλων δυναμικών καλλιεργειών, όπως αραβοσίτου, βιομηχανικής τομάτας κ.λπ. Η κλωστική κάνναβη και το κλωστικό λίνο είναι δυνατό να αποτελέσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση για αναδιάρθρωση των καλλιεργειών».

Επίσης, εξετάστηκε το νομικό πρόβλημα για την κάνναβη και προτείνεται «η νομιμοποίηση της καλλιέργειας των ποικιλιών της Cannabis sativa, οι οποίες θεωρούνται κλωστικές, σύμφωνα με τους σχετικούς κοινοτικούς κανονισμούς, χωρίς ωστόσο να θίγεται το γράμμα και το πνεύμα του νόμου περί ναρκωτικών ουσιών. Ακόμη προτείνεται διάταξη για την απελευθέρωση του εμπορίου των προϊόντων της κλωστικής κάνναβης, όπως ρούχων κ.λπ.».

Επιπλέον μεταξύ άλλων σημειώνεται:

– Η καλλιέργεια κάνναβης θεωρείται οικολογική (επειδή δεν χρειάζεται ζιζανιοκτόνα και λοιπά φυτοφάρμακα).

– Η βιομηχανία επεξεργασίας κάνναβης είναι και προβλέπεται στο μέλλον να αποκτήσει σημαντική δυναμική, λόγω του ότι τα υφαντά της θεωρούνται υποαλλεργικά και επειδή δημιούργησε νέα προϊόντα (τα οποία στο παρελθόν ήταν υποπροϊόντα) που θεωρούνται επίσης υποαλλεργικά με προοπτική μεγάλης ζήτησης.

Μερικά πολύ κατατοπιστικά βίντεο για την κλωστική κάνναβη (hemp) 

{youtube}9V-oyhD30kc{/youtube}

{youtube}GB9rNhwofvI{/youtube}

{youtube}vxd64t6H3_4{/youtube}

{youtube}_GZjwTnKSAg{/youtube}

{youtube}Ne9UF-pFhJY{/youtube}