η θεραπεία σοκ της ελληνικής κοινωνίας άρχισε… 
Όλοι είμαστε ένοχοι μέχρι αποδείξεως του ενάντιου
Στη Θεσσαλονίκη, το Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011, γύρω στα 14 άτομα συμμετείχαν σε ένα ανοιχτό βιωματικό εργαστήριο για τη μη-βίαιη δράση στο πάρκο της Αριστοτέλους κοντά στην Αρχαία Ρωμαϊκή Αγορά.
Μάθαιναν ο ένας από τον άλλο παίζοντας ένα παιχνίδι ρόλων εμπνευσμένο από τις αξίες της μη βίας και της αυτο-οργάνωσης.
Δύο αστυνομικοί θεώρησαν πολύ ύποπτη την συνάθροιση αυτών των ανθρώπων και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα μαζεύτηκαν 16 αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ με 8 μηχανές και ένα περιπολικό, περικυκλώνοντας και αφήνοντας άναυδους τους συμμετέχοντες του σεμιναρίου, ανάμεσα τους και το Γάλλο εκπαιδευτή.
Μέσα σε κλίμα εκφοβισμού και πίεσης, οι αστυνομικοί όχι μόνο έκαναν εξακρίβωση προσωπικών στοιχείων αλλά απαίτησαν από όλους να καταθέσουν την διεύθυνση κατοικίας τους, υποβάλλοντας τους σε ένα φακέλωμα και σε μια διαδικασία που διήρκεσε περισσότερο από 45 λεπτά της ώρας και μάζεψε το ενδιαφέρον των περαστικών.
Ακολουθώντας διαδικασίες παρόμοιες με τις χθεσινές, το αστυνομικό σώμα, προκαλεί και επιτείνει αντιδράσεις τις οποίες υποτίθεται ότι θέλει να καταστείλει.
Ποιος ο λόγος να εμφανιστούν 16 αστυνομικοί με 8 μοτοσικλέτες και ένα περιπολικό για 14 άτομα που παίζουν στο πάρκο με το φως του ήλιου στις 16:30 το απόγευμα;
Ποιος ο λόγος να είναι καλυμμένο το πρόσωπο όλων των αστυνομικών;
Ποιος ο λόγος να ακολουθούν διαδικασίες που προκαλούν, ακόμα και όταν έχουν αντιληφθεί ότι έχουν βρεθεί σε χώρο όπου μία ομάδα συμμετέχει σε μία ειρηνική δραστηριότητα και συγκεκριμένα σε ένα σεμινάριο μη-βίας που δεν ενέχει κανένα κίνδυνο;
Είναι θλιβερό και δημιουργεί πολλά ερωτήματα το να ακολουθούνται διαδικασίες από ένστολους με καλυμμένα πρόσωπα, οι οποίες εκφοβίζουν και εξαγριώνουν τους πολίτες.
Aυτό που έγινε δεν ήταν έλεγχος “υπόπτων”. Ήταν μέρος μίας ευρύτερης “εκπαίδευσης” των πολιτών μέσω του φόβου ώστε να γίνουν υπάκουοι σε μια γενικότερη στρατηγική άγριας καταστολής (Κερατέα, απαγόρευση κυκλοφορίας και συνάθροισης στις Σέρρες, αμέτρητα “μεμονωμένα περιστατικά” αστυνομικής βίας, στρατιωτικές ασκήσεις για την καταστολή διαδηλώσεων στο Κιλκίς, άγρια μέτρα λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων).
Είναι προφανές ότι η καταστολή με τέτοιο αυταρχικό τρόπο μιας μη-βίαιης, ειρηνικής πρωτοβουλίας όπως το βιωματικό εργαστήριο στη Θεσσαλονίκη, που στόχο είχε να λειτουργήσει ως κοινωνική βαλβίδα αποσυμπίεσης και δημιουργικής εκτόνωσης του άγχους που έχει δημιουργήσει η συνεχιζόμενη κοινωνική, οικονομική κρίση και η γενικότερη περιβαλλοντική υποβάθμιση, προκαλεί και οδηγεί σε κοινωνικές εντάσεις.
Εκτός αν τελικά, το πολιτικό ζητούμενο είναι η επιβολή βίαιων αντικοινωνικών μέτρων αντί βιώσιμων λύσεων προς όφελος των πολιτών.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ – Κέντρο Πληροφόρησης και Τεκμηρίωσης για το Ρατσισμό, την Οικολογία, την Ειρήνη και τη Μη-Βία
ΗΛΙΟΣΠΟΡΟΙ – δίκτυο για την κοινωνική και πολιτική οικολογία
