1. Η κοινή λογική εννοεί με τον εμβολιασμό την υγεία, την ευεξία, τη συνεχή κάλυψη από κίνδυνο να νοσήσει από βαριές και ανίατες αρρώστιες: Αυτή η ερμηνεία γεννιέται από ελλιπή γνώση και πληροφόρηση πού δε φθάνουν να δώσουν την πραγματική διάσταση πού γεννιόνται από αυτή την ιατρική πράξη.

2. Η καταπόνηση  του οργανισμού μας από εμβόλια είναι ένα γεγονός μεγάλης έκτασης στη σύγχρονη κοινωνία.  

Για παράδειγμα τα παιδιά  εμβολιάζονται με πολυδύναμα εμβόλια, δηλαδή για πολλές παθήσεις ταυτόχρονα. Στην φύση δεν παρουσιάζονται ταυτόχρονα 3 ασθένειες (πχ διφθερόιτις, τέτανος , κοκκύτης).  Επί πλέον θεωρούν ότι το ανοσοποιητικό σύστημα όλων των παιδιών είναι ίδιο (Ευρώπη, Ασία Αφρική κλπ).

Είναι λοιπόν πιθανόν ότι η  ιατρικοποίηση οποιουδήποτε ενοχλήματος και ο φόβος είναι οι κύριες αιτίες βιολογικών και ιατρικών καταστροφών που όλο με μεγαλύτερη συχνότητα, εκδηλώνονται με  νέες  και πιο βαριές νοσολογικές οντότητες.

3. Η ευεξία και η υγεία της κοινωνίας μπορούν να διασφαλιστούν μόνο από πολιτικές πραγματικής πρόληψης, που αντιμετωπίζουν τις πραγματικές αιτίες των ασθενειών (ακατάλληλη διατροφή, μολυσμένο νερό και αέρα, ψυχικά στρες, έλλειψη αγάπης και κατανόησης κλπ).

 

Οι μοναδικές πολιτικές πρόληψης που σήμερα  αντίθετα προτείνονται είναι  οι καταναγκαστικοί εμβολιασμοί, διάφορες αρκετές αντιεπιστημονικές διατροφικές συμβουλές οι οποίες αλλάζουν ανά δεκαετία, προφυλακτική χορήγηση αντιβιοτικών, χορήγηση βιταμινών κλπ.

4. Στην αναπτυγμένη Δύση , τα λοιμώδη νοσήματα έχουν πολύ μικρή συχνότητα και έχουν παραγκωνιστεί από τα εκφυλιστικά νοσήματα (αυτά που οφείλονται σε πολλούς παράγοντες: αυτοάνοσα νοσήματα, καρδιοαγγειακά, αναπνευστικά, μεταβολικά, καρκίνος κλπ).

Παρ’ όλα αυτά η ιατρική προπαγάνδα συνεχίζει να καλλιεργεί αναχρονιστικούς και αβάσιμους φόβους στο γενικό πληθυσμό σε σχέση με συγκεκριμένα  συμφέροντα και εμπορικές λογικές, που δεν έχουν καμία σχέση με την υγεία του πληθυσμού.

5. Ο ισχυρισμός ότι  οι εμβολιασμοί  συνέτριψαν τις μεγάλες επιδημίες, δεν έχει καμία επιστημονική βάση: πανώλης, χολέρα, λέπρα, φυματίωση, τύφος, και άλλες κοινωνικές καταστροφές  υποχώρησαν και εξαφανίστηκαν κυρίως χάρη στις κοινωνικό-οικονομικές μεταβολές που έγιναν στις διάφορες ιστορικές περιόδους.  

6. Ένας ιός ή ένα βακτηρίδιο δεν είναι ικανές αιτίες για την εκδήλωση μίας αρρώστιας αλλά είναι οι γενική κατάσταση του οργανισμού που μολύνεται και επιτρέπει ή όχι την εκδήλωση μία αρρώστιας. Κίνδυνος δε σημαίνει λοιπό μόνο η πιθανότητα να έρθει κάποιος σε επαφή με κάποιο ιό  ή άλλο μικροοργανισμό: αντίθετα κίνδυνος είναι να βρεθεί κανείς σε ανοσοποιητική ανεπάρκεια των φυσικών μηχανισμών άμυνας (και αυτό γίνεται για διάφορες αιτίες: κακή διατροφή, μόλυνση του περιβάλλοντος, στρές, κακές κοινωνικό οικονομικές συνθήκες κλπ).

7. Τμήματα της κλασσικής ιατρικής  (ανοσολογία, γενετική, μικροβιολογία, επιδημιολογία, φυσιολογία,  κλπ) αναφέρουν περιοδικά αμφιβολίες, άγνοια και αβεβαιότητα  στις πιο σημαντικές βιοχημικές αντιδράσεις που ρυθμίζουν τη λειτουργία του οργανισμού μας. Στην προώθηση των φαρμακευτικών προϊόντων δεν υπάρχει ίχνος από αυτά: όλα  εμφανίζονται σχεδόν σίγουρα, αποδεδειγμένα, χωρίς ουσιαστικές παρενέργειες, χωρίς αξιοσημείωτους κινδύνους.

8. Αρκετά φαρμακευτικά προϊόντα (φάρμακα και εμβόλια) εμφανίζονται κάθε χρόνο και συνοδεύονται από υπερθετικές βεβαιώσεις για τη θαυματουργή τους δράση. Άλλα φαρμακευτικά προϊόντων αποσύρονται σιωπηρά, μετά από τις βλάβες που προκάλεσαν.  

9. Υπάρχει πια μία εκτεταμένη επιστημονική βιβλιογραφία που αναφέρεται στους κινδύνους που κρύβονται στις πρακτικές της τεχνητής ανοσοποίησης: μπροστά σε αυτό δε δικαιολογείται η δογματική απόρριψη των υγειονομικών αρχών  οποιασδήποτε αμφιβολίας που εκφράζεται από πολίτες που αρνούνται την αποδοχή  διαφόρων επιβολών.

10. Η έλλειψη πληροφόρησης αποτελεί την πιο βαριά υποθήκη στην πιθανότητα ελεύθερων συνειδητών αποφάσεων.

11. Τα εμβόλια μπορεί  να είναι  αιτίες διαφόρων ενοχλημάτων: νευρολογικών, συμπεριφοράς, αλλεργικών παθήσεων, πιο συχνές εκδηλώσεις κρυολογημάτων, ωτίτιδες, διαφόρων  παθολογιών της ίδιας φύσης  εκείνων που πίστευαν ότι θα προλάβουν με τον εμβολιασμό, εκφυλιστικά νοσήματα (σκλήρυνση κατά πλάκας, ρευματοειδής αρθρίτις, διάφοροι όγκοι, χρωμοσωμικές ανωμαλίες κλπ.

12.  Μπροστά στην κινδυνολογία που ο ειδικός τύπος και τα ρεπορτάζ μας γεμίζουν, προσπαθούν να μας επιβάλουν τους εμβολιασμούς αδιακρίτως.

13. Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός εκτός ότι εκθέτει εκατομμύρια άτομα σε κινδύνους σχετικούς με αυτή την πράξη, εμποδίζει τη  συνειδητοποίηση  των πολιτών για τις επιλογές του τρόπου ζωής για μία πραγματική και αποτελεσματική προφύλαξη της υγείας τους.

14. Στο φως των συνταγματικών αξιών, που βάζουν το άτομο όλο και περισσότερο στο κέντρο  της κοινωνικής οργάνωσης,  διεκδικείται το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής των πολιτών για τον τρόπο πρόληψης και θεραπείας.

 

15. Η επιστήμη δεν μπορεί να είναι μια θρησκεία που βρίσκουν θέση δογματικά επαγγέλματα. Η επιστημονική αλήθεια είναι πάντα μία υπόθεση, που γεννιέται από την αμφιβολία και τη συνεχή αναζήτηση. Το να βάζει κανείς μπροστά απόλυτες θέσεις, έρχεται σε αντίφαση  με τις πιο βαθιές φιλοδοξίες της επιστημονικής σκέψης: την αντικειμενικότητα…και συνεπώς είναι πιο εύκολο να πλησιάσει κανείς στην αλήθεια με την αμφισβήτηση παρά με απατηλές βεβαιότητες.

Γιώργος Χαριτάκης
Καρδιολόγος