Άριστοι συνεργάτες στις στρατιωτικές συναλλαγές αναδεικνύονται Ελλάδα και Γερμανία. Το 58% των δαπανών του ελληνικού Δημοσίου για αμυντικούς εξοπλισμούς το 2010 κατέληξε στο Βερολίνο, εν μέσω ενός είδους «εξευρωπαϊσμού» των εθνικών οπλικών συστημάτων τα τελευταία χρόνια. Στους 6 μεγαλύτερους αγοραστές όπλων η Αθήνα. Αυξητική τάση παρουσιάζουν οι στρατιωτικές δαπάνες σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το 2010 η Γερμανία αύξησε τις εξαγωγές στρατιωτικών εξοπλισμών συνολικά κατά 50%, κυρίως προς χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Το ίδιο έτος, αν και λιγότερα από το προηγούμενο (7,6 δις ευρώ), η Ελλάδα κατέβαλε περίπου 7,1 δις ευρώ για αμυντικές δαπάνες. Περισσότερα από τα μισά, σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα του Independent, διατέθηκαν για αγορές εξοπλισμών από τη Γερμανία. Άλλωστε, ο αμυντικός προϋπολογισμός της Ελλάδας, βάσει του ΑΕΠ, παραμένει εδώ και χρόνια ο μεγαλύτερος σε όλη την ΕΕ (3,2% το 2009).   Αθροιστικά τα τελευταία 15 χρόνια, η Ελλάδα αναδεικνύεται στον 6ο μεγαλύτερο πελάτη όπλων παγκοσμίως, μετά τις εξής χώρες: Τουρκία, Ταϊβάν, Νότια Κορέα, Ινδία και Κίνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δαπάνες  της Ελλάδας για τους εξοπλισμούς των τελευταίων 30 ετών (περίπου 100 δις ευρώ) αντιστοιχούν σχεδόν στο 1/3 του συνολικού δημόσιου χρέους. Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος τονίζει:
 
«Ο κώδικας δεοντολογίας της ΕΕ για τις εξαγωγές όπλων, καθορίζει ως κριτήριο για τη νομιμότητα μιας αγοραπωλησίας και την οικονομική αντοχή της αγοράστριας χώρας. Η Ελλάδα του 2010 αποτελούσε την πιο κλασική περίπτωση τέτοιας χώρας, όμως Γαλλία και Γερμανία της επέβαλαν εξοπλιστικές προμήθειες δισεκατομμυρίων πριν δώσουν πράσινο φως για το Μηχανισμό Στήριξης. Παρόλα αυτά, σε ερώτησή μου στο ευρωκοινοβούλιο, η Κομισιόν απάντησε ότι ο Κώδικας Δεοντολογίας ΔΕΝ προστατεύει χώρες μέλη (και κατά συνέπεια η Ελλάδα δεν έχει καν την προστασία του  Πακιστάν ή της Αιθιοπίας). Μόνη λύση η απαίτηση μεγαλύτερης μείωσης  εξοπλισμών και η έκφραση του πνεύματος ευρωπαϊκής αλληλεγγύης μέσα από την ευρωπαϊκή προσπάθεια επίλυσης των εκκρεμών ζητημάτων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, κυρίως με την Τουρκία».
 
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μείωση των εισαγωγών όπλων της Ελλάδας από τις ΗΠΑ και αύξηση κυρίως από τη Γερμανία αλλά και από τη Γαλλία.
 
Σύμφωνα με έκθεση του Ινστιτούτου SIPRI (Stockholm International Peace Research Institute), το 2010, οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες ανήλθαν σε 1630 δις δολάρια, αυξημένες κατά 1,3%. Οι μεγαλύτεροι αμυντικοί προϋπολογισμοί αντιστοιχούν κατά σειρά σε ΗΠΑ, Κίνα, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ρωσία, Ιαπωνία, Σαουδική Αραβία, Γερμανία, Ινδία, Ιταλία.
 
Εκτιμάται ότι μόλις το 12% των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών, θα αρκούσε για τη βιώσιμη ανασυγκρότηση του πλανήτη (σύμφωνα με το Λέστερ Μπράουν στο World on the Edge χρειάζονται κάθε χρόνο 185 δις δολάρια), την ώρα που οι εξοπλισμοί αποτελούν μέσο μεταφοράς πλούτου από το Νότο προς το Βορρά, καθώς ελάχιστες χώρες είναι σε θέση να αναπτύσσουν δική τους στρατιωτική τεχνολογία αιχμής.

ΠΗΓΗ: tvxs.gr