Η Ελλάδα, όπως και πολλές άλλες χώρες στην Ευρώπη (βλ. Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία και αλλού) δέχονται απειλές και εκβιαστικά διλήμματα. Αδιέξοδα, χρεωκοπία, περικοπές, λιτότητα και ένας σωρός από απεχθείς οικονομικούς όρους, βγαλμένους από το διεφθαρμένο πολιτικό παρελθόν, που στερούν από όλους μας κεκτημένες ελευθερίες και κοινωνικά δικαιώματα, την αξιοπρέπειά μας και μια καλή ποιότητα διαβίωσης.
Τελεσίγραφα, διασώσεις, PSI και απρόσωπες αγορές που τους αποδίδονται ανθρώπινα χαρακτηριστικά όποτε βολεύει (ανησυχία, φόβος κτλ), αφήνουν έξω από την εικόνα την ουσία που δημιουργεί την κοινωνία – τον ίδιο τον άνθρωπο. Πίσω από κάθε εκβιαστικό δίλημμα και περικοπή υπάρχουν εκατομμύρια ανθρώπινες ιστορίες.
Εμείς, όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενα άρθρα (βλέπε εδώ, εδώ και εδώ), στη δικτατορία των αγορών και των τραπεζών, αντιτάσσουμε τη δημιουργική μας αντίσταση, την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση.
Αυτή τη Κυριακή, 12 Φλεβάρη, όλος ο κόσμος καλείται να δώσει το παρόν σε πλατείες σε όλη την Ελλάδα απαιτώντας να σταματήσει επιτέλους αυτό το πολιτικοοικονομικό τσίρκο. Αυτό το θέατρο του παραλόγου που δίνει παραστάσεις σε κάθε νέα «δόση» που με τόσο απρόσωπο και αδηφάγο τρόπο αδιαφορεί πλήρως για τον άνθρωπο, το περιβάλλον και την κοινωνία.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε αυτοί που κάνουμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε τις ουτοπίες μας πραγματικότητα. Ανεξάρτητα από ότι αποφασιστεί ή συμβεί τις επόμενες μέρες εμείς θα πρέπει να δυναμώσουμε τα μέτωπα κοινωνικής αλληλεγγύης, αντίστασης και δημιουργικότητας, ανακαταλαμβάνοντας τις τύχες και τις ζωές μας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι κοινωνίες μας είναι γεμάτες από γνώση και δεξιότητες, δημιουργικότητα και πολιτισμό, αξίες, συνεργατικότητα και συλλογική συνείδηση. Αυτά τα χαρακτηριστικά πρέπει να εξαπλωθούν και το κλίμα είναι πιο εύφορο από ποτέ.
Στη βία του κράτους, της πείνας και της λιτότητας, απαντάμε με κοινωνική αλληλεγγύη, μη βίαιη πολιτική δράση και αυτοοργάνωση. Στην έλλειψη χρημάτων απαντάμε με αλληλέγγυα ανταλλαγή χωρίς χρήματα και χαριστικά παζάρια. Στη έλλειψη τροφής απαντάμε με αυτοκαλλιέργεια, αυτοδιαχειριζόμενους κήπους και διατήρηση παραδοσιακών σπόρων. Στην ανεργία απαντάμε με συνεταιρισμούς και εργασιακές κολεκτίβες, στην έλλειψη στέγασης με κοινωνικές καταλήψεις στέγης και οικοκοινότητες, ενώ στην έλλειψη συντροφικότητας με συλλογικές κουζίνες. Στο έλλειμμα δημοκρατίας και την πολιτική ολιγαρχία απαντάμε με αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις γειτονιών και παίρνουμε τη κατάσταση στα χέρια μας γιατί δεν πάει άλλο.
11.2.2012
Ηλιόσποροι
One Race – One Love – One Planet
