Δεν πιστεύουμε στα ψεύτικα διλήμματα – λιτότητα ή ανάπτυξη, ευρώ ή δραχμή, μέσα ή έξω από την ΕΕ. Αυτά αντιπροσωπεύουν το παλιό παράδειγμα, την παλιά αφήγηση. Αντ’ αυτού εμείς προτάσσουμε την ηθική και πρακτική απαξίωση του παλιού και σάπιου, μέσα από την δημιουργία ενός άλλου κόσμου, ισότιμου, δίκαιου και αειφόρου.

Ξέρουμε ότι κανείς άλλος πέρα από εμάς δεν μπορεί να κάνει τα όνειρα και τις ουτοπίες μας πραγματικότητα. Εργαζόμαστε συλλογικά για να αναδείξουμε όλες αυτές τις υπέροχες εναλλακτικές και τα παραδείγματα αυτο-οργάνωσης που εμπνέουν και εφαρμόζονται τοπικά, από μια κρίσιμη μάζα στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.

Με αυτενέργεια και συλλογική δράση, στηρίζουμε αλληλέγγυες δομές, συμμετέχουμε σε πρωτοβουλίες συνεργατικής και αλληλέγγυας οικονομίας, δημιουργούμε κοινοτικά εγχειρήματα αυτάρκειας, προσφέρουμε στη γη και τον συνάνθρωπο, επαναπροσδιορίζουμε τις ανάγκες μας, εμπιστευόμαστε τα όνειρά μας, παίρνουμε το μέλλον στα χέρια μας.

Φτάνει πια με την ανάθεση ευθυνών, τον ωχαδερφισμό, τα άλλοθι και το βόλεμα. Φτάνει με τη διαφθορά, την λιτότητα και τη σκλαβιά του χρέους. Το μόνο μας χρέος είναι να αντισταθούμε στις αιτίες που μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού: την απληστία, τη θεοποίηση του χρήματος και τη συσσώρευση του πλούτου. Να αντισταθούμε σε ότι περιορίζει την ελευθερία και τη συνειδητότητά μας, σε ότι καταπιέζει την αξιοπρέπεια και τη ποιότητα ζωής μας.

Να απαξιώσουμε με στάση ζωής το φετίχ της αέναης ανάπτυξης όπως την ξέραμε, τον οικονομισμό και τον καταναλωτισμό, τον ανταγωνισμό και την ιδιώτευση, την ίδια τη φύση του παγκοσμιοποιημένου χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού που έχει επιβληθεί στον άνθρωπο και τον πλανήτη από μια οικονομική ολιγαρχία με την συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου να την ακολουθεί πειθήνια, εθελόδουλα.

Ας βάλουμε επιτέλους ένα φρένο και να κοινωνικοποιήσουμε το τραπεζικό σύστημα, διασφαλίζοντας το δικαίωμα στην εργασία, την υγεία, τη στέγαση και την εκπαίδευση για όλους, όπως και ένα βασικό εισόδημα άνευ όρων. Ας θέσουμε ανώτατα όρια στους μισθούς και τον πλουτισμό, ας μειώσουμε τις ώρες εργασίας, να περιορίσουμε τη διαφήμιση και να βάλουμε ένα έλεγχο στην ασυδοσία των ΜΜΕ.

Να επαναπροσδιορίζουμε την έννοια του ευ ζην, της προόδου και της ευημερίας. Να εξαλείψουμε κάθε δραστηριότητα που προκαλεί σημαντική ζημιά στο περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους, όπως και κάθε αιτία που προκαλεί κοινωνικές ανισότητες. Να μετατρέψουμε την οικονομία των αγορών που βάζει το κέρδος πάνω από τον άνθρωπο, σε μια οικονομία των φυσικών πόρων, της ισότητας και της ισονομίας.

Αν το βλέπεις απ’ έξω και σου φαίνεται μια άπιαστη ουτοπία, ζήσε το από μέσα για να δεις ότι είναι μια μαγεία όταν γίνεται πραγματικότητα.

Θεωρούμε το θεσμό των δημοψηφισμάτων ουσιαστικό και απαραίτητο συστατικό για μια κοινωνικά δίκαιη δημοκρατία. Ο τρόπος που παρουσιάστηκε όμως αυτή τη φορά ήταν απογοητευτικός- άστοχο το ερώτημα που τέθηκε και πολύ σύντομος ο χρόνος για να πάρουν μια ενημερωμένη απόφαση οι πολίτες. Δημιούργησε ένα έντονο διχασμό και πόλωση, ενώ μπορεί να αποδειχθεί παγίδα για τους εμπνευστές του.

Αντιλαμβανόμαστε ότι η πολιτική συγκυρία επιβάλει στον Τσίπρα τους τακτικισμούς που έχει ακολουθήσει (Καμμένος, Κοτζιάς, Πανούσης, Πούτιν- Ρωσία, εμμονή σε μια στρεβλή ανάπτυξη- στο πετρέλαιο, το λιγνίτη, τις ιδιωτικοποιήσεις και τις εξορύξεις, κλπ), και έχει οδηγήσει την κυβέρνησή του σε μειωμένη απόδοση σχετικά με την εφαρμογή πάγιων κοινωνικών αιτημάτων, πχ διαχωρισμός εκκλησίας- κράτους, φορολόγηση εκκλησίας και πλούτου, αποποινικοποίηση χρήσης, γάμος ομοφυλόφιλων ζευγαριών, εξορθολογισμός διοίκησης και πάταξη διαφθοράς, αναδιανεμητική φορολόγηση, προστασία περιβάλλοντος κλπ.

Ο πόλεμος που δέχεται ο Τσίπρας απ΄ έξω και από μέσα δεν μας ξαφνιάζει, ούτε και το γεγονός ότι έχει κάνει πίσω από τις προεκλογικές του εξαγγελίες, υπό την πίεση της πλήρους οικονομικής ασφυξίας. Αναγνωρίζουμε όμως ότι είχε πολύ λίγο χρόνο στη διάθεσή του, πολύ πίεση και ότι είναι απαραίτητο να του δοθεί η ευκαιρία να κυβερνήσει, γιατί οι εναλλακτικές αυτή τη στιγμή είναι δραματικές. Η συμμετοχή στο δημοψήφισμα επομένως είναι επιβεβλημένη γιατί το επιβάλει η κοινωνική μας συνείδηση και το κάλεσμα της ιστορίας.

Με όλες τις παραπάνω επιφυλάξεις, δεν μπορούμε παρά να πάρουμε θέση και να πούμε ΟΧΙ στο ΝΑΙ και ΝΑΙ στο ΟΧΙ.

  • ΟΧΙ γιατί οι πολιτικές δυνάμεις που υποστηρίζουν το ΝΑΙ μας οδήγησαν στην κρίση που βιώνουμε σήμερα και δεν έχουν λογοδοτήσει ακόμα.

  • ΟΧΙ γιατί αν βγει το ΝΑΙ και πέσει η κυβέρνηση του Τσίπρα, η Χρυσή Αυγή και το παρακράτος παραμονεύουν στη γωνιά, όπως και όλο το παλιό και σάπιο πολιτικό σύστημα.

  • ΟΧΙ γιατί αυτοί που κυβέρνησαν για 40 χρόνια παρέμειναν υποτακτικοί των έξωθεν εντολών, ενώ τώρα για πρώτη φορά υπήρξε μια πιο ουσιαστική διαπραγμάτευση και προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η λιτότητα.
  • ΟΧΙ για να υπάρξει κάθαρση της δημόσιας διοίκησης από τα λαμόγια και τους αργόσχολους.
  • ΟΧΙ γιατί η προπαγάνδα φόβου και η τρομολαγνία από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, εντός και εκτός Ελλάδας, είναι άνευ προηγουμένου, όπως και η αντιδημοκρατική συμπεριφορά “θεσμών” και πολιτικών από άλλες χώρες.

  • ΟΧΙ γιατί δεν θέλουμε την οικονομική δικτατορία των τραπεζών, των δανείων και των αγορών, θέλουμε μια ζωή με αξιοπρέπεια, ευημερία και οικολογική ισορροπία.

  • ΟΧΙ γιατί δεν ξεχνάμε την αυταρχική και βίαιη διακυβέρνηση που επιβλήθηκε με τα μνημόνια.

  • ΟΧΙ για να έχουμε σύντομα μια αυτοδύναμη Αριστερή και προοδευτική διακυβέρνηση και όχι μια Αριστερή παρένθεση που θα την ακολουθήσει μια ακροδεξιά επέλαση.

  • ΟΧΙ γιατί θέλουμε μια Ευρώπη των λαών και των αυτόνομων, αυτάρκων, οικολογικά βιώσιμων Περιφερειών και όχι μια Ευρωπαϊκή Ένωση των πολυεθνικών, των τραπεζών και των κοινωνικών ανισοτήτων.

  • ΟΧΙ γιατί θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.

Δεν εναποθέτουμε τις ελπίδες μας, ούτε τρέφουμε αυταπάτες για την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ. Η όποια αλλαγή μπορεί να έρθει μόνο από τα κάτω, τα κινήματα και την κοινωνία. Είναι επιτακτικό στην παρούσα φάση όμως να στηρίξουμε το ΟΧΙ, γιατί είναι πολύ πιθανό να δημιουργήσει ένα ντόμινο αλλαγής προς το καλύτερο σε παγκόσμιο επίπεδο, όχι μόνο στην Ελλάδα.

Είναι καιρός να κάνουμε το βήμα στο όμορφο άγνωστο.

Ηλιόσποροι, 3.7.2015